mələr

1. sif. Ağlar, gözüyaşlı, ağlayan, gözü yaşla dolu.

2. is. dan. Ev heyvanı. Qapıda mələri yoxdur. – Yan çevirsə talar Rumun elini; Qoymaz ölkələrdə mələr Koroğlu. «Koroğlu».

◊ Anası mələr qalmaq – bax ana. <Qumru:> Kim deyərdi ki, Bəndalı kimi oğulu atacaqlar. Anası mələr qalıb. M. C.. Anasını mələr qoymaq – bax ana.